Tiger up!

Hier is dan eindelijk mijn volgende post! Ik zat het een beetje voor me uit te schuiven om eerlijk te zijn, maar dat was alleen maar omdat ik veel te veel te vertellen heb en niet zo goed weet waar te beginnen, oeps..
Nadat we een paar weken geleden de oefenwedstrijd wonnen met 10-0, hadden we de dinsdag erop onze eerste wedstrijd. Het was een thuiswedstrijd en was superleuk om nu eindelijk voor het echie te spelen! Jammergenoeg wel verloren. Ik heb wel veel speeltijd gehad, wat me wel blij maakte omdat naar de uitwedstrijden niet iedereen  mee mag vanwege budget en omdat we met 28 man zijn. Student coaches, spelers die geblesseerd zijn, en spelers die waarschijnlijk niet spelen mogen niet mee. Zoals ik in de vorige post had verteld wordt alles hier ontzettend professioneel aangepakt. Elke wedstrijd wordt dus ook gefilmd, en er is op de wittenberg site een livestream elke wedstrijd! Mijn ouders hebben tot nu toe bijna elke wedstrijd trouw gekeken(zelfs al was het 1 uur 's nachts, echt toppers!). Bij de wedstrijden komen veel ouders van spelers kijken (zelfs bij uitwedstrijden), terwijl het voor sommigen wel vier uur rijden is. En ja, Amerikanen zijn gewend aan lange afstanden rijden. Als ze hier even snel ergens heen willen, is het heel normaal om een uur heen en een uur terug te moeten rijden. Een uur voor hun is wat voor ons een 5 minuten ritje is. Ze brengen vaak eten mee voor na de wedstrijd, afgelopen weekend stond er zelfs een heel lopend buffet op ons te wachten onder de pressbox. Wat een verwennerij!

Op de Tigers varsity site!

Fieldhockey Freshmen

Na het scoren van mijn shootout

We hebben tot nu toe 7 wedstrijden gehad in 3 week tijd. We spelen dus 2 a 3 wedstrijden per week. Dit is pittig, maar wel ontzettend leuk. Zo zijn we al 2 weekenden weg geweest voor uitwedstrijden. Het eerste weekend waren we van vrijdag tot en met zondag in Nashville, Tennessee. Dit was een rit van 8 uur heen, en 8 uur terug. Het was wel heel gaaf! We sliepen 2 nachten in een motel. Naast de twee wedstrijden die we gespeeld hebben zijn we ook Nashville in geweest! The home of country music haha. We werden door onze bus afgezet in het midden van Nashville en hadden even vrije tijd om zelf Nashville in te gaan, en daarna verzamelden we bij The Wild Horse (een groot country café) waar we line-dance les hebben gehad. Overal in Nashville waren countrymuziek café’s en shops waar je cowboykleding kan kopen. Overal werd livemuziek gespeeld en alles was compleet in country style. Het was echt een hele leuke middag die werd afgesloten met een Amerikaans dinner. 

Uitzicht vanaf balkon motel

Nashville!

The Wild Horse

Ouderwetse cowboy-stijl fotoshoot

Linedancingggg, we hadden veel publiek

We reizen met het team met een grote bus en stoppen veel onderweg, om even de benen te strekken, of voedsel te halen (verhongeren zal me hier niet overkomen haha). In de bus kijken we soms films, houden huiswerk uurtjes, doen we nog een dutje, of houden we mini team meetings.

Het weer is hier nog steeds prachtig, elke dag tussen de 25 en 30 graden, terwijl de herfst al is begonnen. Wel koelt het ’s avonds snel af en is het ’s ochtends best fris. Amerikanen houden wel van airconditioning en dit zorgt ervoor dat je de hele tijd een enorm temperatuurverschil ervaart als je naar buiten of binnen gaat. Dit zorgt soms voor nogal wat frustraties bij de dutchies die bijvoorbeeld niet gewend zijn als de ijskoude airco in de bus. 

Alex had t warm

Het tweede weekend zijn we twee dagen in Indiana geweest voor weer 2 hockeywedstrijden. Dit was maar 3 uur rijden gelukkig. Dit keer sliepen we in een hotel. Het was echt supergezellig met het team. We ontdekten dat 1 van onze 2 tegenstanders voor dat weekend daar ook verbleven. De wedstrijden gingen daar niet heel goed, maar we schijnen altijd van die teams te verliezen en de scores zijn nu wel beter dan vorig jaar.

Moest even een foto maken van de prachtige lucht

Inpakken van de bus: op naar de tweede wedstrijd van dat weekend!

Ook heb ik de eerste echte post in mijn mailbox mogen ontvangen; een kaartje helemaal uit Nederland van papa, mama en Danique! Was echt superlief! 

Op labour day twee weken geleden (ja dat betekende geen lessen die dag!) liep ik over de campus met Alex in de ochtend. Vlak voordat we de recitation hall binnenliepen was er een heel raar bruin insect dat mij in mn enkel stak. Ik gaf het niet graag toe maar wat deed het zeer. We wisten niet zo goed wat we er mee moesten en wisten zeker dat het geen bij/wesp was. Na een tijdje hadden we besloten toch maar even langs de Health Center te gaan. Daar kreeg ik een afspraak met een nurse die 'even' naar mijn enkel zou kijken. De afspraak duurde een halfuur en ik moest op een soort ligbed ding liggen waar ze me hele gezondheid hebben onderzocht. Van bloeddruk en hartslag opmeten tot kijken of ik koorts had en wel normaal kon ademen. Alex zat erbij en kwam natuurlijk niet meer bij van het lachen, aangezien ik alleen maar beetje pijn aan mn voet had... Uiteindelijk besloot de nurse dat ik medicijnen tegen de zwelling kreeg. Die moest ik daar op dat moment al slikken, en ze vertelden me dat ik er misschien een heel klein beetje een moe gevoel van kon krijgen, maar dat ik gewoon kon trainen en verder niet echt ergens rekening hoefde te houden. Dat ging iets anders. Toen ik op mijn kamer aankwam rond een uur of 11 begon ik me een beetje moe te voelen. Ik ging op bed liggen en was direct knock out. Heb vervolgens de hele dag aan een stuk door geslapen en was vervolgens bijna te laat voor training. Toen ik daar aankwam bleek ik zo van de wereld dat ik niet echt in staat was om te trainen.. Had even met Greg gepraat (onze athletic trainer), en toen die de medicijnen zag zei hij direct: ow wow, je hebt de maximale dosis gekregen en hier raak je helemaal mee van de wereld en kan ook helpen bij slapeloosheid. Het helpt daarentegen wel tegen de zwelling van een allergische reactie dus daarom hebben ze het waarschijnlijk aan je gegeven. Ik heb vervolgens mijn voet nog even ge-ijst, en kreeg de opdracht om lekker rustig aan te doen en naar bed te gaan. Labour day was niet helemaal mijn dag.. 

Naast al die (wel hele leuke) verplichtingen hebben we gelukkig nog genoeg tijd voor feestjes. Die huisfeesten zijn echt superleuk. Bijna altijd als er te veel overlast is komt de politie naar het feest om te boel af te blazen. Dat mag de pret niet drukken want dan loopt iedereen vrolijk met z'n allen naar het volgende feestje.

At 226

Huisfeestje!

 Wittenberg staat ook wel bekend als Kittenberg, aangezien we een heleboel katten en kittens rond hebben lopen op de campus. Sommige mensen nemen ze mee hun dorm in. Wat niet mag haha, huisdieren zijn verboden in de residence halls.

Wilde hem graag mee naar binnen nemen, maar nee vond Alex geen goed idee.

At Tab (ook een huisfeest)

Afgelopen zaterdag was het family-weekend op Wittenberg. Dit betekende dat er een heleboel leuke activiteiten waren voor de hele familie. Zaterdagavond was de eerste thuiswedstrijd van het Football team. Dit was natuurlijk een hele happening en ja ook wij gingen natuurlijk kijken. En wat was het leuk!! Foodstands, vuurwerk, cheerleaders, een fanfareband en spelers die aankomen rennen door een enorme opblaasbare football helm, alles er op en er aan. Natuurlijk heeft Wittenberg de wedstrijd gewonnen haha.

Daar links zie je de opblaashelm waar waar alle football players doorheen kwamen rennen.. En wat zijn het er toch veel

Fanfare in actie

Amerikanen zouden toch maar een keer een stukje moeten lopen..

Warming up!

Deze cheerleaders hadden toch wel de belangrijkste taak: De bel slaan bij elke touchdown

tsja...

Let's go Tigers!!

Iemand van de schoolkrant had Pien, Alexandra en mij benaderd met de vraag of ze ons mocht interviewen voor de Wittenberg Torch. Het leek ons opzich wel grappig, dus waarom niet. Het zou gaan over het feit dat we Nederlands zijn en hier in het Field Hockey team spelen. Het ging iets anders dan gepland, Alex werd onder andere prachtig gemisquoted: 'Being here really is like being in the movies'. Maar daar staan we dan met onze kop in de krant!

Ik heb nog zooooo veel meer te vertellen maar denk dat ik het hier nu wel even bij laat. Thanks voor het lezen en ik laat snel weer wat van me horen!!